Fietsverhuur Serooskerke (SD)

Zierikzee, Serooskerke Schouwen, Kerkwerve

Zeeland is heerlijk om te fietsen. Met zijn uitgestrekte landschap, prachtige kustlijn en kleine dorpen is het de perfecte bestemming om op twee wielen te verkennen. Zeker als je van vogels houdt, want die zijn hier aan de kust zeker te vinden. In het bijzonder aan de kust van de Oosterschelde. Het gebied van Ouwerkerk tot aan de Oosterscheldekering is zo geliefd door vogels, dat het ook wel bekendstaat als de ‘Vogelboulevard van Zeeland’.

Het gevarieerde landschap van Schouwen-Duiveland biedt een diverse en rijke vogelwereld. Hier maakt het eigenlijk niet uit waar je fietst: overal zijn wel vogels te zien! De combinatie van duinen, bossen, kreken en polders, maakt dit gebied een ideale plek voor veel vogelsoorten om te foerageren, broeden of rusten tijdens migraties. Misschien ontdek je wel een zeearend, lepelaar of een grutto.

Ook ’s winters is het hier een gezellige samenkomst van soorten. Vogels die in de zomer in Noord- en Oost-Europa broeden, overwinteren aan de Zeeuwse kust. Bijzondere soorten die je met veel geluk kunt treffen, zijn bijvoorbeeld de sneeuwgors en de ijseend. Van smienten, bergeenden, kluten en brandganzen kunnen we met enige zekerheid zeggen dat je ze zult zien op je route!

We hebben aan deze fietsroute drie uitkijkpunten gekoppeld, zodat je verzekerd bent van bijzondere ontdekkingen en unieke vogels. Vanuit hier kun je de vogels in stilte observeren zonder ze te storen. Wat wil een vogelaar nog meer?

Burgh-Haamstede, Serooskerke, Renesse

“Het water stroomde en stroomde alles en iedereen maar voorbij.” (Mevrouw Soesters, Burgh-Haamstede. Watersnoodmuseum, Het Verhaal)

Tijdens deze fietsroute begeef je je aan de rand van het rampgebied op het zwaar getroffen Zeeuwse Schouwen-Duiveland. Een groot deel van het eiland is weggevaagd, op de Kop van Schouwen na. Tijdens het opkomende water op 1 februari 1953 proberen boeren hun koeien, schapen en varkens hier de duinen in te jagen, op hoger land.

Zierikzee, Ouwerkerk, Serooskerke

“Ze zaten allemaal op die daken, nog maar een klein stukje boven het water.” (Wim Schot, Zierikzee. Het Verhaal, Watersnoodmuseum)

Een noord-noordwesterstorm ontwikkelde zich op de Atlantische Oceaan in de dagen voor de Watersnoodramp. Een sterke stuwende wind met een kracht van 11 tot 12, duwde het water richting het Nauw van Calais. Het KNMI stuurt op 31 januari een waarschuwing uit voor alle kustgebieden: hevige storm op komst met ‘gevaarlijk hoog water’. Doordat het water bij het Nauw van Calais geen kant op kan, zoekt het een uitgang in de richting van Zeeland. In plaats van direct actie te ondernemen, gaan tientallen mensen juist kijken bij het indrukwekkende weer. Echter zakt het water tijdens eb niet meer weg en gaat het water bij elke vloed alleen maar hoger staan.

In Ouwerkerk is het Watersnoodmuseum gevestigd, in een caisson dat gebruikt is om het stroomgat uit de rampnacht te dichten. In het museum lees je alles over de ramp: wat eraan voorafging en hoe het in de toekomst voorkomen moet worden. Door middel van een indrukwekkend kunstwerk krijgen de slachtoffers een naam en worden ze herdacht.